آپیس ملفرا
خاستگاه این زنبور دراصل اروپای شمالی است، اما اکنون در فرانسه، سوئیس، هلند، بلژیک و تاحدودی در انگلستان یافت می‌شود. تنها مزیت آنها این است که می‌توانند با خوردن غذای زیاد زمستان بسیار سخت را تحمل کنند.
آپیس ملفرا لیگوستیکا
زیستگاه اصلی این زنبور شبه‌جزیره ایتالیا است. این زنبور کمی کوچک‌تر از زنبور سیاه است و رنگ آن معمولاً قهوه‌ای مایل به زرد است، و این رنگ زرد بخصوص در موی بدن نرها دیده می‌شود و به‌همین‌دلیل آنها را زنبورهای طلایی می‌نامند.
آپیس ملیفرا کارنیکا
این زنبورها در بخش جنوبی کوه‌های آلپ و شمال بالکان و دره دانوب، یعنی اتریش، مجارستان، آلمان، رومانی و بلغارستان یافت می‌شود. از مهم‌ترین ویژگی‌های این نوع زنبور آرامش آن است و می‌توان گفت که در بین زنبورها از آرام‌ترین نوع است.
زنبور عسل قفقازی
زیستگاه اصلی این زنبور به کوه‌های قفقاز برمی‌گردد. رنگ بدن این زنبور خاکستری روشن است. این زنبورها آرام هستند و تقریباً کمتر از دیگر گونه‌ها نیش می‌زنند. این زنبورها به بیماری نوزما حساس هستند و به همین دلیل زمستان گذرانی خوبی ندارند، هرچند مصرف غذای آنها در زمستان زیاد است.
آپیس ملیفرا مدا پرسیکا
زیستگاه اصلی این زنبور ایران است. از نظر ظاهر، سه حلقه اول شکم این زنبور سیاه و باقی حلقه‌ها قهوه‌ای مایل به زرد هستند. این زنبور زمستان‌های سرد را در مناطق سردسیر به خوبی تحمل می‌کند. رشد جمعیتی این زنبور در بهار خوب است و تا خرداد ماه به بیشترین مقدارش می‌رسد.
